De wandeling naar de watervallen van Les in Bulleleng

Ja internet werkt niet altijd, daarom kan ik nu pas gaan schrijven. Vanochtend om 8.20 gestart met de  wandeling naar de watervallen van Les in Bulleleng. De tocht er heen zou eigenlijk maar zo een 7 km zijn. Maar zoals altijd liep het een beetje anders 🤣 lees ons verhaal.

Fris gestart met Hoop weer in de draagzak gemaakt van mijn sjaal. De witte is nu zijn doekje voor het slapen gaan.

Op de hoofdweg aangekomen en na een stukje er gelopen te hebben, werd Hoop wat onrustig van het verkeer en zijn wij de zijwegen gaan pakken, werd die gelijk rustiger. Levert natuurlijk weer mooie plaatjes op van bijzondere vruchten en bloemen.

En ook een geit die graag in beeld wilt komen.

En een mooi uitzicht op de bergen. Met weer een kleine tempel.

Wij bleven de zijwegen volgen weg van de drukke hoofdweg maar op een gegeven ogenblik werd het pad steeds steiler  en met hier en daar wat foto’s van de koeien en filmpjes van de omgeving. Werd de weg steiler, ik zei tegen Guus wij lopen de bergen in . 

De paadjes werden smaller en smaller. Totdat wij niet meer verder konden in de richting wat wij op moesten gaan namelijk naar de watervallen van Les. Dus zat er niets anders op dan weer terug te gaan . 

Zelfs Guus nog op de foto gekregen 😉.

Nu alles bergaf zaten we al bijna op 9 km😂. Onderweg nog een auto met een yoga tekst erop.

Onderweg sprak ons nog een inwoner in het Nederlands aan dat was verrassend, zijn Nederlands was beperkt. Sprak Nederlands en Engels door elkaar.

De drukke weg weer op . Hoop begint dan een gegeven ogenblik onrustig te worden en dan weten wij inmiddels als ze steeds klagelijker begint te keffen dat ze haar behoefte moet doen en dat was ook zo. Natuurlijk gaat ze dan daarna liggen zo van oké ik ben klaar en nu 🐶.

Eindelijk konden wij rechtsaf slaan richting de watervallen ik keek de weg omhoog weer een hele klim naar boven. Totdat het op een parkeerplaats uitkwam. Daar kwam iemand  op ons af en moesten wij betalen. 40.000 roepia’s voor ons tweetjes omgerekend € 2,70 euro. Ze vroegen waar wij vandaan kwamen en zeiden van Tejakula te voet vroegen ze zaten we al op 12,7 km. ☺️Het pad werd weer smaller en nog een aardige klim naar de watervallen. Onderweg nog bij een grote bamboestruik foto’s gemaakt. Hoop helemaal in de draagzak die sliep rustig.

Kwamen in die tussentijd nog zoals hun het noemen heilige water en plek om te bidden.

En ook een boom waar later vrouwen een offer brachten en deden in bidden.

Natuurlijk ook nog een foto van de omgeving.

Totdat we na een aardige klim voordat wij bij de watervallen aankwamen. Deze tocht gaat het hem ook niet worden Rudi en Viviane wel vanaf de parkeerplaats ☺️. Bij de watervallen aangekomen waren er een 8 tal toeristen, sommige liepen in hun badkleding naar de watervallen toe. Ik had wel mijn badkleding aan maar de grote stenen en rotsen partijen, voelde ik er niets voor om op die gladde stenen te lopen en ook niet met blote voeten erop te lopen. Dus dan van afstand filmpje nemen. Het water was lekker koel. Wij hadden er 14 km erop zitten en moesten nog terug naar huis lopen. 😉.

Wij hadden gedacht bij de watervallen wat te eten en te drinken maar lauw drinken trok ons niet en er zaten al toeristen. Guus was behoorlijk nat van het zweten en ik was ook niet bepaald droog. Wij wisten dat op de weg terug de steile weg naar beneden een kleine supermarkt lag. Daar aangekomen een liter koud water gedronken. We hadden ons water nagenoeg op en wel nog water in de rugzak voor Hoop en eten, wij hadden een klein zoete versnapering van Lusi op maar zei ook tegen Guus dat ik dit zonder te eten niet ging redden tot thuis. Dus op naar Warung Seni. Hoop vlak voordat wij bij de Warung waren zijn eten laten eten op een bordje. Zodat hij daar kon gaan slapen, dat doet hij meestal na het eten. Toen wij weer op de hoofdweg hadden gelopen was ze wel rustig, totdat hij weer zijn behoeftes moest doen. Intussen wat opgedroogd door de wind en het bergafwaarts lopen.

Bij Warung Seni aangekomen stond ons teller op.

Dus dat wij honger hadden was niet zo verwonderlijk. De gezonde pizza’s gingen er goed in, ook de Cappuccino. Was nodig om de laatste kilometers naar huis te lopen. 

Hoop moest ook weer bijkomen van de tocht en heeft de gehele maaltijd rustig gelegen, heerlijk dat je er met een hond mag komen ❤️.

Met hernieuwde energie konden wij de laatste kilometers naar huis maken en stond de kilometer teller op met behoorlijk wat stappen gemaakt en calorieën verbrand. Toen wij thuis aankwamen.

Het was een zeer sportief dagje en heel wat kilometers erbij gekomen lekker in de Jacuzzi gaan zitten met de bubbels voor onze spieren. Blijf ons volgen Guus en Marlie