De laatste 2 dagen samen met onze vrienden

De laatste 2 dagen zijn aangebroken van Nicole en Laurenz vakantie bij ons in Bali wat zijn de 23 dagen samen omgevlogen, veel gelachen, avonturen samen beleefd. Het was een zeer fijne tijd samen. En kijken er ook weer naar uit naar volgend jaar als ze hopelijk terug kunnen komen.🙏.

De woensdag zag er als volg uit lekker zwemmen in de ochtend, lunchen met zelf gemaakte saté waar laurenz dol op is en met nasi van de markt. En nog een heerlijke massage als afsluiting. Nog even het zwembad in dan lekker douchen en omkleden om naar Warung Seni te gaan , het lievelings restaurant van Nicole en Laurenz. Moest nog van Nicole proberen een selfie te maken.🤣

Guus en ik hadden van de week toen wij er ook gegeten hadden een mooi masker van Gadesha gezien. Maar het was niet goedkoop en wilde toch eerst kijken in Telangalang waar ze veel kunstwerken verkopen. Maar zover als wij hebben kunnen kijken in een van die winkeltjes. Niet zo een mooie gezien. Natuurlijk hadden wij niet alle winkeltjes gezien omdat wij voor het donker de berg over wilde zijn.

Toen wij aan het eten waren zagen wij dat het masker werd gepakt inclusief pakpapier, Guus en ik beide teleurgesteld omdat het toch verkocht was aan een ander. Ik zei dan ook dan is het niet aan ons besteed. Toen ik had afgerekend en naar buiten wilde lopen, riep Nicole mij terug en zei kom even ik heb het warm, zij stond voor de ventilator. Dus weer terug naar binnen. Ze pakte toen het ingepakte cadeau achter de toonbank uit. Ik schoot helemaal vol. Hun hadden het gekocht voor ons, zo een mooi cadeau als dank voor hun mooie vakantie bij ons. Een blijvende herinnering aan onze vakantie samen. En wij hadden al een stofzuiger cadeau gekregen van hun. Wij hebben het fijn gevonden om hun de vakantie van hun leven te kunnen geven ❤️.

Het hangt op een mooie plek in onze woonkamer als blikvanger in onze woonkamer. En zijn er beiden heel erg blij mee.

S’avonds nog een potje yahtzee gespeeld en toen zijn Nicole en Laurenz begonnen aan hun koffers te gaan pakken.

De volgende ochtend donderdag 27 april nog even ontbijten en daarna nog de laatste spullen in de koffer doen. Afscheid nemen van Dewi en Ketuk.

En dan rustig vertrekken richting Denpasar.

Onderweg gestopt of nog even te lunchen bij een leuk restaurant met uitzicht op de rijstvelden en met mooie bomen. De stemming is melancholisch , denken aan de mooie herinneringen samen, maar ook aan het naderende afscheid.

We zijn eerst nog een mooi winkelcentrum gaan bezoeken in Denpasar was pas een maand open. Het grootste van Bali. Wij wilde er samen nog een gezellige dag van maken omdat hun s’avonds pas om 20.00 uur op het vliegveld hoefde te zijn en Guus ook niet 7 uur achter elkaar wilde rijden. Hij heeft de gehele vakantie zelf gereden heel knap.👍

Hoop mocht mee naar binnen mits hij een luierbroekje aan deed. Hij met de bewaker mee had geen geld bij zich , ik deze naar de winkel gebracht loop ik met mijn gezicht aan de zijkant tegen de glazen deur aan. Gelukkig bleef het bij een sneetje in mijn wenkbrauw. Had de deur niet gezien dacht dat de winkel open was en wilde het geld afgeven aan het personeel die er achterstonden.

Het was een prachtig winkelcentrum net een maand open. Nicole en ik gingen naar het toilet, super modern . Er zat een knop aan dus ik eraan trekken kwam een buisje omhoog en spoot tegen mijn rok aan, was niet de enige want Laurenz was hetzelfde gebeurt. De meeste aparte spuitslangen hangen buiten het toilet, voor diegene die geen toiletpapier gebruiken. De bril omlaag doen en ik zag de juiste zijknop. Gelukkig een rok aan die snel droog is. Weer een avontuur 🤣.

De heren hadden zin in koffie, Nicole en ik bestelde een koude drank en ik zag dat ze koffie maakte voor de heren en gooide er toen ijsblokjes in. Voordat wij iets konden zeggen. Met een stalen gezicht de koffie neergezet bij de heren . Je had hun gezicht moeten zien met hun koude koffie 🤣.

Bij de restaurants binnen mochten wij niet met Hoop komen, maar bij het parkeren in de ondergrondse garage had ik boven een restaurant gezien waar ze ook deels buiten zaten. Daar gaan vragen en daar mochten wij met Hoop gaan eten. Het was heerlijk met Saté van bief.

Na het eten nog warme koffie gedronken, nog een plasje doen en dan de laatste kilometers naar de luchthaven. Het was heel druk op de weg en op de luchthaven, nog een laatste knuffel geen foto’s omdat het zo druk was. Guus en ik op weg terug naar huis onderweg op de tolweg , wilde ze geen geld aannemen omdat wij een pasje nodig hadden. De man achter ons heeft zijn pasje gegeven en wij hem ons geld ook weer opgelost.🙏. Gelukkig was het droog, in het begin veel verkeer maar in de bergen gelukkig niet en voorzichtig over de gaten weer in het donker kwamen wij 3 uur later aan om 23.00 uur , veilig en wel. Nog even wat drinken voordat wij om 00.20 naar bed gingen. Nicole en Laurenz inmiddels in het vliegtuig onderweg naar Dubai. Dag lieve vrienden we zeggen tot ziens. Bedankt voor de fijne tijd samen ❤️

Blijf ons volgen Guus en Marlie