Een pittige klim met onze vriend kadek

Onze vriendin Sabine hebben we dinsdag de 26e afgezet op het vliegveld het blijft altijd emotioneel om afscheid te nemen. Ik denk dat ze wel terug komt naar Bali, we hebben niet alle uitstapjes kunnen doen van wegen de hevige regen buien is het niet fijn wandelen tussen de rijstvelden door en andere watervallen en Tegalalang. Dat is voor een volgende keer.

Wij zouden nog altijd met onze vriend Kadek de berg oplopen in Bondalem 4,5 km van ons vandaan, deze hadden we eerder gepland maar de regen had toen roet in het eten gegooid. En vanochtend was het stralend weer, wij wisten niet wat wij ervan moesten verwachten. Hoop onze hond mee op de scooter want wij vertrokken vanuit Kadek zijn woning. Het zouden geen trappen zijn zei hij. Hij wees naar boven en ja daar zouden we eindigen. Met mijn rugzakje gevuld met water voor ons en Hoop begonnen we aan de tocht. We kwamen al wat dorpelingen tegen die vroegen waar we naar toe gingen. Is altijd de eerste vraag.

Het is een prachtige omgeving en het ging steviger eraan toe als ik gedacht had. Omdat Kadek onze vriend niet zo een goede conditie heeft als ons, en hij aangegeven had deze in 40 minuten gelopen. Dit bleek achteraf niet te kloppen. Zoals ik al vertelde het was een stevige klim en zelfs Hoop heeft goed gelopen. Dus onderweg even wat drinken voor ons allemaal en de heren even laten opdrukken. Uiteindelijk hebben we er 1 uur en 5 minuten overgedaan. We kwamen zelfs familie tegen van Kadek en kreeg avocado’s ook weer in de rugzak.

Leuke eraan is als Hoop geen zin meer heeft om te lopen gaat hij demonstratief liggen. En dan wil ze gedragen worden.

Er groeien zelfs pompoenen in de bergen.

Kadek had duidelijk te weinig drinken meegenomen dus ik gaf hem een flesje water van ons. Aan gekomen op de berg lag aan de linkerkant een pad waar zijn neef woonde hij leeft van het fruit te vervoeren naar Ubud dan moet hij om 2 uur opstaan, de wegen lijken met regenweer geen pretje om te reizen dik 2 uur naar Ubud omdat ze smal maar ook niet altijd goed geasfalteerd zijn. We kregen meteen een kokosnoot om te drinken.

Guus zijn kleding was doorweekt en de tante van Kadek zei dat hij op het krukje moest gaan zitten want hij wilde het kleed niet nat maken wat in de kazibo lag, waar de Balinese mannen de meeste tijd in doorbrengen . Ze wilde met Guus op de foto omdat ze even oud zijn. Samen met Kadek en mij.

Het was een hele fijne intensieve wandeling die wij zeer zeker nog een keer gaan doen. Vond deze intensiever als de trappen in Tejakula. En dan gaan we nog een beetje anders lopen zei Kadek. De afdaling vind ik altijd erger als de klim omdat ik bang ben om uit te glijden. Omdat er zoveel regen is gevallen is er hier en daar begroeiing van mos en dat is spekglad. Maar zonder uit te glijden veilig en voldaan beneden gekomen. Hoop heeft de gehele middag geslapen.

Blijf ons volgen Guus en Marlie 🙏